YEŞİLKÖY’DEKİ UÇAK
Sene 1977… İstanbul’da Yesilkoy Havaalanının Askeri Alan kesiminde uçak sığınakları inşaatı yapılacak.Müteahhit KİSKA..
Ben de Müşavir firmada görevliyim..
Müteahhit firmaya yer teslimi için Yeşilköyde belirtilen günde toplandık..ve yer teslimi yapıldı.Müteahhit firma işe başladı..
2 gün sonra şantiye şefi gelerek aplikasyon yaptıklarını ancak bir problem olduğunu bana bildirdi. Aplikasyon sonucunda uçak sığınaklarından birinin inşaatına başlamak mümkün değildi.Çünkü orada kaza geçirmiş bir uçak vardı.
Ben hallederiz,bu iş kolay…uçağı
Ertesi günü şantiye şefi ile beraber Yeşilköy Havaalanı Teknik Müdürlüğüne gittik…durumu anlattık..uçağı biraz ileriye çektirirlerse inşaatımıza başlayacağımızı söyledik…Ancak Teknik Müdürün verdiği cevap bayağı enteresandı…bizim hiç aklımıza gelmeyen bir şey söylüyordu.Teknik Müdür’ün söyledikleri özetle şöyleydi.Bu uçak Suudi Arabistan’dan hacilarimizi getiren uçak.Uçak yabancı bir havayolu şirketine ait.Yeşilköyde inişe geçtiğinde pistten çıkmış ve hasar görmüş,kullanılmaz duruma gelmişti.Bu durumda uçak gümrük mevzuatı hükümlerine tabi oluyordu..Yazışmaları uzun bir süre önce başlatmışlar ancak henüz bir sonuç alamamışlardı.Bu aşamada uçağa müdahalede bulunmaları mümkün değildi.
Neyse biz şoke olarak döndük..ve bu uçakla ilgili olarak yazışmalara başladık..
Ancak bir sonuç almak çok zordu..bu kesimde müteahhit inşaata başlayamıyordu.
Böylece yazışmalarla 2 ay geçti.
………….
Bir sabah şantiyeye geldim..İnşaat sahasında dolaşmaya başladım..O da ne gözlerime inanamıyordum..Uçak yerinde değildi..Civarı kolaçan ettim.Uçak yoktu.
Hemen heyecanla ve merakla şantiye şefine gittim.Uçak nerede diye sordum.
Şantiye Şefi bana hiç inandırıcı gelmeyen bir şey söyledi.
Uçak dün gece çıkan fırtınada havalanmış ve yerden
Hiç tatmin olmamıştım..Askeri havalanı kesimine gittim..Pilot yüzbaşılarla konuştum..Kendileri olayı doğruladılar,çok şükür ki hiçbir yere zarar vermeden uçak çok uygun bir yere diğer uçakların yanına konmuş dediler..
Birkaç saat sonra Şantiye şefi ile beraber Teknik Müdüre durumu anlatmak için gittik…Kendisi haberi daha önce almış..Bizi gülerek karşıladı..Bu fırtınaya ne kadar teşekkür etsem az dedi..Beni büyük bir yükten kurtardı…Bu uçağı oradan nasıl alacağız diye gözlerime uyku girmiyordu dedi…
Ertesi günü Şantiye Şefi geldi….artık uçak olmadığına göre inşaata başlayabilir miyiz diye sordu..
Ben de kendisine tabii başlayın ama elinizi çabuk tutun..başka bir uçak gelirse
Yine fırtına beklemek zorunda kalırsınız dedim…ve gülüştük.
O gün uçakların kendi kendilerine pilotsuz da uçabileceklerini öğrenmiş oldum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder